Ο Νίκος Στουρνάρας,
λόγω του πατέρα του,
λογαριαζόταν στο Βόλο, ο παλαιότερος φωτογράφος.
Συγχρόνως, μαζί με τον Ζημέρη,
διατηρούσε εκείνη την
εποχή,
το πιο γνωστό και εξελιγμένο φωτογραφείο στη πόλη.
Έχουμε φωτογραφίες μόνο από το έργο του,
πολλές από τις οποίες είναι επιχρωματισμένες.
Με αυτά τα δύο προσόντα και ένα τρίτο,
αυτό του εξαιρετικού φωτογράφου,
κατόρθωσε να κερδίσει την εμπιστοσύνη των κατοχικών
αρχών.
Έφτασε στο σημείο να του αναθέτουν προς εμφάνιση
φιλμ στρατιωτικού περιεχομένου.
Έτσι, στη διάρκεια της επεξεργασίας,
κρατούσε ορισμένα αντίγραφα, που παρουσίαζαν ενδιαφέρον.
Και αφού έμπιστος, εξασφάλισε κάποια στιγμή και γραπτή
άδεια
ότι, "εργάζεται ως φωτογράφος
για λογαριασμό της γερμανικής Βέρμαχτ".
Είχε, δηλαδή, πλήρη ελευθερία κινήσεων.
Φρόντισε
λοιπόν,
να δώσει
σε έναν αμύητο στη φωτογραφία ΕΛΑΣίτη,
όταν εκείνος
έφυγε στο βουνό τα εξής:
Δύο φωτογραφικές
μηχανές,
πολλές
γραπτές τεχνικές συμβουλές
και αρκετά
φιλμ,
ώστε να
αποτυπώσει γεγονότα και πρόσωπα
της αντάρτικης
ζωής στο Πήλιο.
Με αυτόν τον τρόπο ο Στουρνάρας
Με αυτόν τον τρόπο ο Στουρνάρας
εξασφάλισε
εκ των έσω,
εικόνες
από τη στρατιωτική δράση του ΕΛΑΣ, στο Πήλιο.
Πέραν αυτού,
Νοέμβρη του 1943,
όταν το
αντάρτικο βρισκόταν στον υψηλότερο βαθμό ανάπτυξης,
ανέβηκε και ίδιος προς φωτογράφηση.