Πέθανε η Μάγια Μελάγια

Η σπουδαία τραγουδίστρια απεβίωσε στις 27 Δεκεμβρίου 2014 σε ηλικία 86 ετών.

Άρχισε την καριέρα της το 1946 για να γνωρίσει μεγάλη επιτυχία τις δεκαετίες του ΄50 και του ΄60 τόσο στις νυχτερινές πίστες όσο και στο θεατρικό πάλκο. Τραγούδησε κυρίως ελαφρολαϊκά και αρχοντορεμπέτικα. Μεταξύ άλλων έχει ερμηνεύσει τα «Θέλω να τα σπάσω», «Αδύνατον να κοιμηθώ», «Είναι αργά», «Αλα της». Δέκα χρόνια μετά το ντεμπούτο της στο τραγούδι άρχισε και την πορεία της στον κινηματογράφο. Οι πρώτες ταινίες στις οποίες εμφανίσθηκε ήταν οι «3 Τρελοί Ντετέκτιβς» (1957), «Ραντεβού Με Τον Έρωτα» (1957) και «Η Φτώχεια Θέλει Καλοπέραση» (1958).

Παρόλο που τραγούδησε περί τον μισό αιώνα, δεν έχει αφήσει πίσω της μεγάλη δισκογραφία ενώ το όνομά της πέρασε από γενιά σε γενιά ως συνώνυμο του γλεντιού και του κεφιού. Η Μελπομένη Τσιριγώτη όπως ήταν το πραγματικό της όνομα, αντιμετώπιζε τα τελευταία χρόνια σοβαρά προβλήματα υγείας.

Την δεκαετία του ΄60 μετά τον χωρισμό της με τον Γιώργο Μουζάκη εγκατέλειψε την Ελλάδα για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Η Μάγια Μελάγια έκανε μια δεύτερη καριέρα στα μαγαζιά της ελληνικής παροικίας των Η.Π.Α. και παντρεύτηκε εκεί. Αποφάσισε να γυρίσει στην πατρίδα της χρόνια μετά, όταν πια έμεινε χήρα και είχε μια περιπέτεια υγείας, και εγκαταστάθηκε αθόρυβα σε ένα διαμέρισμα στην Αγίου Μελετίου.

Γιώργος Σκίντσας /  http://www.tovima.gr/

Απεβίωσε ο Σεραφείμ Φυντανίδης

Πέθανε στις 9 το βράδυ των Χριστουγέννων από καρδιολογικά προβλήματα ο δημοσιογράφος, πρώην διευθυντής της Ελευθεροτυπίας και πρόεδρος του τηλεοπτικού σταθμού «Ε», Σεραφείμ Φυντανίδης σε ηλικία 77 ετών. 

Ο Σεραφείμ Φυντανίδης ήταν από τις πλέον χαρακτηριστικές και ιστορικές μορφές στο χώρο του ελληνικού Τύπου, ενώ σημείο-σταθμός στη ζωή του υπήρξε η εφημερίδα «Ελευθεροτυπία», καθώς ήταν διευθυντής της για τουλάχιστον 30 χρόνια. 


Ο Σεραφείμ Φυντανίδης γεννήθηκε στην Αθήνα στο Περιστέρι τον Μάρτιο του 1937. Το 1960 πήρε το πτυχίο της Ανωτάτης Σχολής Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών (ΑΣΟΕΕ). Αρχικά εργάστηκε στην εφημερίδα Έθνος ως συντάκτης την περίοδο 1957 - 1968.
Στην περίοδο της Χούντας από το 1968 μέχρι το 1974 εργάστηκε στη Απογευματινή στην αρχή ως υπεύθυνος ύλης και αργότερα ως αρχισυντάκτης. Από το 1974 μέχρι τον Ιούνιο του 1976 υπήρξε διευθυντής σύνταξης στην Ακρόπολη. Από τον Ιούνιο του 1976 μέχρι τις 27 Απριλίου 2007, ήταν διευθυντής της  Ελευθεροτυπίας.

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΒΡΕ !!

Έφυγε από την ζωή ο Joe Cocker σε ηλικά 70 ετών.

Ροδόσταμο

Στην κινηματογραφική αυτοβιογραφία του Μίκη Θεοδωράκη, που σκηνοθέτησαν και επιμελήθηκαν ο Γιώργος και η Ηρώ Σουράκη, ο ίδιος ο συνθέτης διηγείται (2008)  από την περίοδο που πέρασε κρατούμενος στις φυλακές του Ωρωπού:


Ο Μ. Θεοδωράκης εξηγεί ότι το επισκεπτήριο ήταν μια φορά κάθε δυο μήνες, πολλές φορές συγγενείς και φίλοι των κρατουμένων προσέγγιζαν στο μόλο απέναντι από τις φυλακές προκειμένου να τους βλέπουν. 
Αλλά αυτό απαγορευόταν, πολλές φορές τους έπιαναν.

«Μια μέρα νομίζω ήταν Φλεβάρης, Μάρτης του '70, όλο το στρατόπεδο είμαστε μέσα, κοιμόμαστε όλοι, και κάποιος φρουρός (...) με ξύπνησε.
 "Κύριε Μίκη", μου λέει, "κάποιοι τραγουδάνε δικά σας τραγούδια". 
Βγήκα λοιπόν κι ήρθα εδώ. 
Φύσαγε λίγος αέρας και με τον αέρα ερχότανε το Ροδόσταμο. 
Ηταν μια παρέα τρεις - τέσσερις άντρες, μια γυναίκα και βάδιζαν αργά στο μόλο. 
Εγώ γνώρισα από το ύφος που τραγουδούσε, μου 'ρθε ότι είναι ο Χιώτης. 
Κατάλαβα, αλλά δεν ήμουνα βέβαιος. 
Αυτοί όμως βάδιζαν μ' ένα τρόπο επίσημο, θα 'λεγα.
Αργά, ιεροτελεστικά. 
Εβλεπαν προς εμάς και προχωρούσαν.
Σιγά - σιγά άρχισαν να ξυπνούν κι οι άλλοι κρατούμενοι και γέμισε εδώ όλο το συρματόπλεγμα απ' τους κρατούμενους. 
Και έφυγε ένας ενωματάρχης από το διοικητήριο και πήγε εκεί. 
Είδαμε ότι συνομιλούσαν μαζί, δεν τον έπιασαν το Χιώτη. 
Και τον άφησαν. 
Εφύγαμε κι εμείς. 
Την άλλη μέρα μαθαίνουμε από τον Τύπο ότι  
ο Μανώλης Χιώτης είχε πάει στον Ωρωπό, 
το απόγευμα, γύρισε στο σπίτι του στον Ωρωπό
και έπαθε καρδιακή προσβολή και πέθανε».

http://www1.rizospastis.gr 

Διότι δεν συνεμορφώθην προς τας υποδείξεις. (2)

Στην κινηματογραφική αυτοβιογραφία του Μίκη Θεοδωράκη, που σκηνοθέτησαν και επιμελήθηκαν ο Γιώργος και η Ηρώ Σουράκη, ο ίδιος ο συνθέτης διηγείται (2008) από την περίοδο που πέρασε κρατούμενος στις φυλακές του Ωρωπού:

«... Σαν εκπρόσωπος των κρατουμένων είχα πάει στο διοικητή και του είχα δώσει τις αιτήσεις όλων των κρατουμένων για τον "Ερυθρό Σταυρό". 
Η γραμμή της διοίκησης ήταν ότι ο καθένας έπρεπε να πάει μόνος του να κάνει την αίτηση, μήπως εκεί ο διοικητής μιλώντας του να τον καταφέρει να κάνει δήλωση. 
Εμείς θέλαμε να 'μαστε όλοι μαζί. 
Κι έτσι ο ανθυπασπιστής μπήκε μέσα και μου 'φερε όλο τον πάκο τις αιτήσεις και πάνω έγραφε "Επιστρέφονται, διότι δε συνεμορφώθη προς τις απαιτήσεις" 
Λοιπόν, είμαστε έτοιμοι να βγούμε έξω, αλλά τα μεγάφωνα είπαν ότι σήμερα απαγορεύεται η έξοδος.
Είχα λοιπόν μπροστά μου τους στίχους αυτούς, τον πρώτο στίχο γραμμένο από τον διοικητή, έγραψα το τραγουδάκι, "διότι δε συμμορφώθην προς τις απαιτήσεις, μήνας μπαίνει, μήνας βγαίνει μες το σύρμα περπατώ". 
Και το μεσημέρι, το βράδυ κατεβαίνουμε στο εστιατόριο, τους τραγούδησα το καινούριο τραγούδι και μάλιστα εμήνυσα στο διοικητή ότι έχει και πνευματικά δικαιώματα, γιατί ο πρώτος στίχος είναι δικός του»...

www1.rizospastis.gr 

Διότι δεν συνεμορφώθην προς τας υποδείξεις. (1)

"Και πριν όμως από την Εθνική Αντίσταση 

και μετά απ' αυτήν αντιμετώπισα φοβερά προβλήματα 

με όλων των ειδών τις εξουσίες που μου ζητούσαν πλήρη υποταγή.
Δεν υπέκυπτα όμως γιατί δεν ήμουν μόνος."

Από το βιβλίο του Ευάγγελου Μαχαίρα

* * * * *

Το φθινόπωρο του 1969 ο Μίκης Θεοδωράκης έγραψε αυτό το τραγούδι 

όταν  ήταν κλεισμένος στις φυλακές της  χούντας στον Ωρωπό. 

που τραγουδιότανε και στην τραπεζαρία και αυλή της φυλακής 

από τους κρατουμένους εκεί.

Από το δίσκο του, "τα τραγούδια του αγώνα." (1974)

 

Στίχοι,  Μουσική, Πρώτη Εκτέλεση: Μίκης Θεοδωράκης

Διότι δεν συνεμορφώθην προς τας υποδείξεις.

Πέρα από το γαλάζιο κύμα, το γαλάζιο ουρανό
μια μανούλα περιμένει χρόνια τώρα να τη δω.

Διότι δεν συνεμορφώθην προς τας υποδείξεις.

Χρόνος μπαίνει, χρόνος βγαίνει, μες στο σύρμα περπατώ
θα περάσουν μαύρες μέρες δίχως να σε ξαναδώ.

Διότι δεν συνεμορφώθην προς τας υποδείξεις.

Αλικαρνασσός, Παρθένι, Ωρωπός, Κορυδαλλός
ο λεβέντης περιμένει της ελευθεριάς το φως.

Διότι δεν συνεμορφώθην προς τας υποδείξεις.

Η Αννούλα του χιονιά

Στίχοι: Σαράντης Αλιβιζάτος

Μουσική: Μάριος Τόκας

CD: Μικρά ερωτικά-1984

 Ζωντανή ηχογράφηση από τη μεγάλη συναυλία του Μάριου Τόκα 

στο Ηρώδειο την Τετάρτη 2 Οκτωβρίου 2002 

με ερμηνευτές τους Γλυκερία, Δημήτρη Μητροπάνο, Μανώλη Μητσιά, 

Πασχάλη Τερζή, Κώστα Χατζηχριστοδούλου και Μαρία Αλεξίου. 

Επίσης συμμετείχε 50μελής συμφωνική και λαϊκή ορχήστρα 

και η χορωδία «Αρης» Λεμεσού.

Σαββάτου 6 Δεκεμβρίου 2008

Το πρωί του Σαββάτου 6 Δεκεμβρίου 2008,
σε ένα συμπόσιο ψυχοθεραπευτών για τα προβλήματα της νεολαίας 

στο κέντρο της Αθήνας, το μήνυμα ήταν σαφές:
"Η κοινωνικοπολιτική πίεση που ασκείται στους νέους ανθρώπους 

ήταν αναπόφευκτο πως, κάποια στιγμή, 

θα ξέσπαγε με απρόβλεπτες συνέπειες."
Λίγες ώρες αργότερα, ο 15χρονος Αλέξης Γρηγορόπουλος 

έπεφτε νεκρός στην περιοχή των Εξαρχείων 

από τις σφαίρες του αστυνομικού Επαμεινώνδα Κορκονέα.http://tvxs.gr/

Απεβίωσε ο Κώστας Λινοξυλάκης

Ο Κώστας Λινοξυλάκης παλαίμαχος ποδοσφαιριστής του Παναθηναϊκού

απεβίωσε την Τετάρτη 3/12 σε ηλικία 81 ετών.

 Ο Λινοξυλάξης υπήρξε ένας 

από τους δυναμικότερους κεντρικούς αμυντικούς του Τριφυλλιού 

τη δεκαετία του '50 και στις αρχές της δεκαετίας του '60 

και είχε διακριθεί για τα σωματικά προσόντα και το μυαλωμένο παιχνίδι του.

 Ο δεξιοτέχνης στόπερ του Παναθηναϊκού 

πανηγύρισε 4 Πρωταθλήματα (1953, 1960, 1961, 1962), 

1 Κύπελλο και είχε 5 ευρωπαϊκές συμμετοχές με την αγαπημένη του ομάδα, 

ενώ αγωνίστηκε σε 101 αγώνες συνολικά, πετυχαίνοντας 7 γκολ.

Σαν σήμερα ανατινάζεται η γέφυρα του Γοργοποτάμου

Ανατινάζεται η γέφυρα του Γοργοποτάμου 

από άγγλους κομάντος και έλληνες αντάρτες 

(Έντι Μάγιερς, Ναπολέων Ζέρβας, Άρης Βελουχιώτης). 

Αποτέλεσμα είναι η διακοπή του ανεφοδιασμού 

των γερμανικών δυνάμεων Β. Αφρικής για έξι κρίσιμες εβδομάδες.

"Έφυγε" ο δημοσιογράφος- γελοιογράφος Ηλίας Σκουλάς.

Έφυγε χθες 20-11-2014 από τη ζωή, σε ηλικία 87 ετών, 

ο δημοσιογράφος- γελοιογράφος Ηλίας Σκουλάς.
Ο Ηλίας Σκουλάς υπήρξε ένας από τους πιο πετυχημένους

και αναγνωρισμένους σκιτσογράφους της εποχής του. 

Έχει εκδώσει 13 βιβλία με σκίτσα του, 

ενώ πραγματοποίησε και τέσσερις ατομικές εκθέσεις.

 Επίσης, συμμετείχε σε τρεις παγκόσμιες εκθέσεις γελοιογραφίας. 

ΘΥΜΗΣΟΥ ΡΕ

Φωτογραφία μου

Ήρωες μεσ' τα χαλάσματα.

 Ο 97χρονος σήμερα Βασίλης Πριόβολος, 

καπετάνιος του ΕΛΑΣ γνωστός ως "Καπεταν Ερμής", 

 ΚΑΤΑΘΕΤΕΙ σήμερα 16-11-2014 στεφάνι στο Πολυτεχνείο 

εκ μέρους της

"Πανελλαδικής Οργάνωσης Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης" (ΠΟΑΕΑ)

  Ο Βασίλης Πριόβολος, ή Ερμής, 

ήταν αγωνιστής της ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης 

και του ένοπλου αγώνα του ΕΛΑΣ, 

ένας από τους στενούς συνεργάτες του Άρη Βελουχιώτη για τέσσερα χρόνια, 

τα μαύρα εκείνα χρόνια της τριπλής φασιστικής κατοχής της Πατρίδας μας.

Υπήρξε καπετάνιος της 3ης Μεραρχίας του ΕΛΑΣ Πελοποννήσου

ΘΥΜΗΣΟΥ ΡΕ - ΤΟΣΙΤΣΑ & ΠΑΤΗΣΙΩΝ

ΤΟΣΙΤΣΑ & ΠΑΤΗΣΙΩΝ.

Το σημείο που δολοφονήθηκε ο Διομήδης Κομνηνός.

Φωτογραφία μου.

Μέρες Πολυτεχνείου

Πέμπτη 13 Νοεμβρίου 2014

Τα ματ στη Νομική & στο Πολυτεχνείο,
εικόνες 1973

Εννέα μήνες μετά έπεσε το τυραννικό καθεστώς.

Για να μην ξεχνάμε.

2 Νοεμ 1911. Γέννηση Οδυσσέα Ελύτη

ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΣΚΟ ΤΟ " ΘΑΛΑΣΣΙΝΟ ΤΡΙΦΥΛΛΙ " (1972)

 Στίχοι: Οδυσσέας Ελύτης
Μουσική: Λίνος Κόκοτος
Εκτέλεση: Μιχάλης Βιολάρης

Εκεί στης Ύδρας τ’ ανοιχτά και των Σπετσών
να σου μπροστά μου ένα δελφινοκόριτσο
Μωρέ τού λέω πούν’ το μεσοφόρι σου
έτσι γυμνούλι πας να βρεις τ’ αγόρι σου

Άιντε μωρό μου, ανέβα και κινήσαμε
πέντε φορές τους ουρανούς γυρίσαμε

Αγόρι εγώ δεν έχω, μου αποκρίνεται
Βγήκα μια τσάρκα για να δω τι γίνεται
Δίνει βουτιά στα κύματα και χάνεται
ξανανεβαίνει κι απ’ τη βάρκα πιάνεται

Άιντε μωρό μου...

Θεέ μου, συγχώρεσέ με, σκύβω για να δω
κι ένα φιλί μου δίνει, το παλιόπαιδο
Σα λεμονιά τα στήθη του μυρίζουνε
κι όλα τα μπλε στα μάτια του γυαλίζουνε

Άιντε μωρό μου...

2 Νοεμ 1911. Γέννηση Οδυσσέα Ελύτη

ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΣΚΟ ΤΟ " ΘΑΛΑΣΣΙΝΟ ΤΡΙΦΥΛΛΙ " (1972)

 ΜΟΥΣΙΚΗ: ΛΙΝΟΥ ΚΟΚΟΤΟΥ 

 ΠΟΙΗΣΗ: ΟΔΥΣΣΕΑ ΕΛΥΤΗ 

ΕΚΤΕΛΕΣ: ΡΕΝΑ ΚΟΥΜΙΩΤΗ

Μια φορά στα χίλια χρόνια
του πελάγου τα τελώνια
μες στα σκοτεινά τα φύκια
μες τα πράσινα χαλίκια.

Το φυτεύουνε και βγαίνει
πριν ο ήλιος ανατείλει
το μαγεύουνε και βγαίνει
το θαλασσινό τριφύλλι.

Το θαλασσινό τριφύλλι ποιος
θα βρει να μου το στείλει.
Ποιος θα βρει να μου το στείλει
το θαλασσινό τριφύλλι.

Μια φορά στα χίλια χρόνια
κελαηδούν αλλιώς τ' αηδόνια.
Δε γελάνε μήτε κλαίνε,
μόνο λένε μόνο λένε.

Μια φορά στα χίλια χρόνια
γίνεται η αγάπη αιώνια.
Να `χεις τύχη να `χεις τύχη
κι η χρονιά να σου πετύχει.

Το θαλασσινό τριφύλλι ποιος
θα βρει να μου το στείλει.
Ποιος θα βρει να μου το στείλει
το θαλασσινό τριφύλλι.

Μάνος Χατζιδάκις, Οι ήρωες είναι πάντα ευγενικοί

Οι στίχοι είναι του Νίκου Γκάτσου, ερμηνεύει ο Γώργος Ρωμανός,
ανέκδοτη ηχογράφηση του 1964,
γραμμένο αρχικά για τη Μυθολογία αλλά για κάποιο άγνωστο λόγο
δεν συμπεριλήφθηκε στη συλλογή...
Η Αγαθή Δημητρούκα, σύντροφος του Νίκου Γκάτσου, έγραψε στο Facebook:
"...απ' ότι άκουσα πολύ αργότερα, βέβαια, δύο ήταν οι λόγοι:
ο ένας ότι δεν το θεώρησαν ταιριαστό με τα υπόλοιπα
και ο άλλος ότι έδινε αφορμή για έναν νέο κύκλο τραγουδιών.
Οι "Ευγενικοί ήρωες" ήταν μια ιδέα που δεν έπαψε να απασχολεί τον Χατζιδάκι.
Κάποια στιγμή ζήτησε από όλους μας στίχους.
Εγώ έγραψα για τον Παπαφλέσσα, καθώς και τον Επίλογο.
Δεν νομίζω, όμως, να μελοποιήθηκαν. Αυτά, προς το παρόν.

Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Ρωμανός




Οι ήρωες είναι πάντα ευγενικοί.
Γεννιούνται μ' ένα χρυσαφένιο χρώμα,
μ' όνειρα που τους τα φτιάχνει η συννεφιά,
μ' ελπίδες που φυτρώσαν μέσ' στο χώμα...

Οι ήρωες δεν έχουν μυστικά.
Δεν ταξιδεύουνε ποτέ σε ξένα μέρη.
Γίνοντ' αγάλματα ψυχρά, μα εθνικά
κι έχουν για συντροφιά τους ένα περιστέρι...

Οι ήρωες είναι πάντα ευγενικοί.
Κάνουν πως, τάχα, λεπτομέρειες δε θυμούνται...
Κι όταν η νύχτα τούς σκεπάζει με σιωπή,
πετάν' το θρύλο στα πουλιά κι αποκοιμιούνται

ΑΡΧΙΖΕΙ ΤΟ ΜΑΤΣ - ΛΟΥΚΙΑΝΟΣ ΚΗΛΑΗΔΟΝΗΣ

ΙΟΥΛΙΟΣ 1982 - ΛΥΚΑΒΗΤΤΟΣ

"Εφυγε" ο λαϊκός τραγουδιστής Σπύρος Ζαγοραίος

Έφυγε χθες από τη ζωή, σε ηλικία 86 ετών,
ο σπουδαίος ερμηνευτής, στιχουργός και συνθέτης Σπύρος Ζαγοραίος. 

Πέθανε στο σπίτι του, έπειτα από πολλά προβλήματα υγείας 

που τον ταλαιπωρούσαν τα τελευταία χρόνια. 

Η υγεία του επιδεινώθηκε μετά τον θάνατο του γιου του, το 2009.

www.ethnos.gr

Η απελευθέρωση της Αθήνας, 12-Οκτ 1944 * Video ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ

Πρόκειται για το απόσπασμα που έχει διασωθεί από την "χαμένη" ταινία επικαίρων του Φιλοποίμενος Φίνου για το τέλος της ναζιστικής Κατοχής στην Αθήνα του 1944 αλλά που όμως δεν προβλήθηκε ποτέ στην Ελλάδα.

Η ταινία καταγράφει τις πρώτες μέρες της απελευθέρωσης της Ελλάδας από τους Γερμανούς.

Οι λόγοι που δεν βρήκε ποτέ το δρόμο της προς τις αίθουσες είναι σίγουρα πολιτικοί. Η ταινία έχει καθαρά φιλο-εαμικό προσανατολισμό. Μετά όμως την αποχώρηση των Γερμανών (στα μέσα Οκτωβρίου του 1944) ακολούθησε μια πολύ ταραγμένη περίοδος, που κορυφώθηκε με τη Μάχη της Αθήνας (τον Δεκέμβρη του 1944, γνωστή και ως Δεκεμβριανά) και την έναρξη του μεγάλου διωγμού των αριστερών. Έτσι, έμεινε στα αζήτητα.

Κατά περιόδους κομμάτια της χρησιμοποιήθηκαν σε διάφορες ταινίες. Ποτέ αυτούσια και με το σπηκάζ της εποχής, όμως.

Την ανακάλυψε πολλές δεκαετίες αργότερα σε αρχεία του εξωτερικού, ο Ροβήρος Μανθούλης όταν ετοίμαζε το 1997 το ντοκιμαντέρ "Ο Ελληνικός Εμφύλιος Πόλεμος". Η ταινία του Φίνου στην πρωτότυπη μορφή της εντάχθηκε ολόκληρη στο ντοκιμαντέρ του Ροβήρου Μανθούλη "Βίοι Παράληλλοι του Εμφυλίου" του 1999 που είναι η εξάωρη εκδοχή του Εμφυλίου Πολέμου. Με αυτό τον τρόπο προβλήθηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα.

Ηρώδειο Αφιέρωμα στο Μάριο Τόκα: Αύριο 3-10-2014

 Αύριο 3 του Οκτώβρη στο Ηρώδειο 

μια μεγάλη συναυλία που φέρει την υπογραφή στενών συνεργατών του 

επιχειρεί να θυμίσει στο κοινό, 

τον Μάριο Τόκα και τη σύντομη αλλά λαμπρή πορεία του στο ελληνικό τραγούδι.

 «Σ’ αναζητώ στη Σαλονίκη»,    «Η εθνική μας μοναξιά», «Λαδάδικα», 

«Μια στάση εδώ», «Εξαρτάται», «Θάλασσες»,

 «Σαν τρελό φορτηγό», «Δίδυμα φεγγάρια».

Σ' αναζητώ στη Σαλονίκη

Στίχοι: Φίλιππος Γράψας
Μουσική: Μάριος Τόκας
Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Μητροπάνος
Δίσκος: Η Εθνική μας μοναξιά - 1992

Το σημάδι

Στίχοι: Σαράντης Αλιβιζάτος

Μουσική: Μάριος ΤόκαςΠρώτη εκτέλεση: Κωνσταντίνα
Δίσκος: Μια βραδιά με την Κωνσταντίνα Live 1997

Nooz.gr : Αφιέρωμα στο Μάριο Τόκα: «Ο δικός μας Μάριος»

Ηρώδειο Αφιέρωμα στο Μάριο Τόκα: Παρασκευή 3-10-2014

Μεθαύριο Παρασκευή 3 του Οκτώβρη στο Ηρώδειο 

μια μεγάλη συναυλία που φέρει την υπογραφή στενών συνεργατών του 

επιχειρεί να θυμίσει στο κοινό, 

τον Μάριο Τόκα και τη σύντομη αλλά λαμπρή πορεία του στο ελληνικό τραγούδι.

 «Σ’ αναζητώ στη Σαλονίκη»,    «Η εθνική μας μοναξιά», «Λαδάδικα», 

«Μια στάση εδώ», «Εξαρτάται», «Θάλασσες»,

 «Σαν τρελό φορτηγό», «Δίδυμα φεγγάρια».



Η Εθνική μας μοναξιά 

Στίχοι: Φίλιππος Γράψας
Μουσική: Μάριος Τόκας
Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Μητροπάνος

Δίδυμα Φεγγάρια
Μουσική: Μάριος Τόκας
Στίχοι: Κώστας Φασουλάς
Τραγούδι: Αλέκα Κανελλίδου, Δημήτρης Μητροπάνος  

Τζιβαέρι - Χάρις Αλεξίου (Ανέκδοτη ηχογράφηση)

Το «Τζιβαέρι» σε μια ανέκδοτη ηχογράφηση με την φωνή της Χάρις Αλεξίου.

1985 ???

 

H Σοφία Λόρεν, 20-9-2014, 80 χρονών

Η Σοφία Λόρεν (γεννημένη στις 20 Σεπτεμβρίου 1934) 

είναι Ιταλίδα ηθοποιός βραβευμένη με Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου 

για την ταινία του Βιττόριο ντε Σίκα Η Ατιμασμένη (La Ciociara, 1960). 

Θεωρείται από πολλούς η πιο δημοφιλής Ιταλίδα ηθοποιός της γενιάς της 

και είναι επίσης διάσημη ως ένα παγκόσμιο sex symbol.

Περισσότερα 

 

43 χρόνια από τον Θάνατο του Γιώργου Σεφέρη.

Ο Γιώργος Σεφέρης (Σμύρνη 13 Μαρτίου 1900 – Αθήνα 20 Σεπτεμβρίου 1971)  

 είναι ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες ποιητές 

και εκ των δύο μοναδικών βραβευμένων με το Νόμπελ Λογοτεχνίας Ελλήνων, 

μαζί με τον Οδυσσέα Ελύτη, 

και τριών μαζί με τον Χριστόφορο Πισσαρίδη, από την Κύπρο.

Η συνάντηση της ποίησης του Γιώργου Σεφέρη "Επιφάνεια 1937"

με την πολιτική δράση του Μίκη Θεοδωράκη 

κατά τη διάρκεια της κράτησής του 

στις φυλακές Αβέρωφ τον Σεπτέμβριο του 1967

 Ποίηση: Γιώργος Σεφέρης, ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ, 1937.
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Ερμηνεία: Αντώνης Καλογιάννης

ΚΡΑΤΗΣΑ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ - Α΄

ΚΡΑΤΗΣΑ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ - Β΄

 

Ο Φασισμός - 1978

ΣΤΗ  ΜΝΗΜΗ   Π.Φ.


Στίχοι:  Φώντας Λάδης

 Μουσική:  

Θάνος Μικρούτσικος 

Τραγούδι: Μαρία Δημητριάδη

Άλμπουμ: Τραγούδια της Λευτεριάς - 1978
 

 Ο φασισμός δεν έρχεται από το μέλλον
καινούριο τάχα κάτι να μας φέρει.
Τι κρύβει μέσ’ στα δόντια του το ξέρω,
καθώς μου δίνει γελαστός το χέρι.

Οι ρίζες του το σύστημα αγκαλιάζουν
και χάνονται βαθιά στα περασμένα.
Οι μάσκες του με τον καιρό αλλάζουν,
μα όχι και το μίσος του για μένα.

Το φασισμό βαθιά καταλαβέ τον.
Δε θα πεθάνει μόνος, τσάκισέ τον.

Ο φασισμός δεν έρχεται από μέρος
που λούζεται στον ήλιο και στ’ αγέρι,
το κουρασμένο βήμα του το ξέρω
και την περίσσεια νιότη μας την ξέρει.

Μα πάλι θέ ν’ απλώσει σαν χολέρα
πατώντας πάνω στην ανεμελιά σου,
και δίπλα σου θα φτάσει κάποια μέρα
αν χάσεις τα ταξικά γυαλιά σου.

Τ'ακορντεόν - 1974

ΧΘΕΣ, 32 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ
ΤΟΥ ΜΑΝΟΥ ΛΟΙΖΟΥ

----------------------
ΣΤΗ  ΜΝΗΜΗ   Π.Φ.

---------------------- 

Στίχοι: Γιάννης Νεγρεπόντης,

Μουσική: Μάνος Λοΐζος

Τραγουδούν: 
Γιώργος Νταλάρας, Γιάννης Καλατζής, 
Δήμητρα Γαλάνη, Χάρις Αλεξίου,  Βασίλης Παπακωνσταντίνου

Από τη συναυλία αφιέρωμα στο Μάνο Λοΐζο
στο Ολυμπιακό Στάδιο στις 13 Σεπτεμβρίου 1985 (Αρχείο Ελίνας Κωστελέτου)

Στη γειτονιά μου την παλιά είχα ένα φίλο,

που ήξερε και έπαιζε τ' ακορντεόν.

Όταν τραγούδαγε φτυστός ήταν ο ήλιος,

φωτιές στα χέρια του άναβε τ' ακορντεόν.

Μα ένα βράδυ σκοτεινό σαν όλα τ' άλλα

κράταγε τσίλιες παίζοντας ακορντεόν.

Γερμανικά καμιόνια στάθηκαν στη μάντρα

και μια ριπή σταμάτησε τ' ακορντεόν.

Τ' αρχινισμένο σύνθημα πάντα μου μένει,

όποτε ακούω από τότε ακορντεόν

κι έχει σα στάμπα τη ζωή μου σημαδέψει,

δε θα περάσει ο φασισμός.

Δε θα περάσει ο φασισμός (Οκτώβρης ήταν) - 1971

ΣΤΗ  ΜΝΗΜΗ   Π.Φ.

  

Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος

Μουσική:  Μίμης Πλέσσας

Τραγούδι: Λουκιανός Κηλαηδόνης

(θέατρο ΠΕΡΟΚΕ , στην παράσταση "Τα καλύτερα μας χρόνια")

Οκτώβρης ήταν και με φιλούσες
κι από φαντάρους κάργα ο σταθμός
κι απ’ το βαγόνι μου τραγουδούσες
"Δε θα περάσει ο φασισμός"

Κι ήρθανε μπόρες κι ήρθανε χιόνια
κι όλο αργούσε ο γυρισμός
Και μου μηνούσες με χελιδόνια
"Δε θα περάσει ο φασισμός"

Κλαίω τα βράδια στην θύμησή σου
κι είναι το δάκρυ κατακλυσμός
πού `χεις πληρώσει με την ζωή σου
κι έχει περάσει ο φασισμός.

3 του Σεπτέμβρη (β) * Θα σε ξανάβρω στους μπαξέδες

Θα σε ξανάβρω στους μπαξέδες

Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου * Μουσική: Ηλίας Ανδριόπουλος
πιάνο   Χρ. Λέκκας 

Πρώτη εκτέλεση: Άλκηστις Πρωτοψάλτη & Αντώνης Καλογιάννης

Ο συνθέτης Ηλίας Ανδριόπουλος απαγορεύει στο ΠαΣοΚ, τη χρήση του τραγουδιού.

(ΤΟ ΒΗΜΑ 30/06/2011)

«Υπάρχουν τραγούδια που καθαγιάζει με τον χρόνο η αγάπη του λαού μας, και τα φυλάσσει σαν ακριβό φυλαχτό μες στην ψυχή του.

»Ποτέ ένα καλό τραγούδι, αλλά και κάθε αληθινή τέχνη, δεν εξύμνησε στην ιστορία της ανθρωπότητας, τον τύραννο, τον δήμιο ή τον προδότη. Αντίθετα στάθηκε πάντα δίπλα στους αδύναμους και ταπεινούς , στους μάρτυρες των στρατοπέδων και στους ευγενικούς αγώνες των νέων ανθρώπων.

»Έχοντας υπ' όψιν μου αυτά, και ιδιαίτερα μετά τα πρόσφατα θλιβερά γεγονότα, δεν επιτρέπω από εδώ και στο εξής στο σημερινό ΠΑΣΟΚ, να χρησιμοποιεί το τραγούδι μου 'Θα σε ξανάβρω στους μπαξέδες' , στίχοι Μ.Ελευθερίου, που γράφτηκε για άλλους λόγους και συγκεκριμένα, για να εξυμνήσει την πιο ανιδιοτελή, την πιο τίμια και αγωνιστική μορφή του Ελληνισμού και του '21, τον Μακρυγιάννη».

3 του Σεπτέμβρη (α) * Το μεγάλο μας τσίρκο

Το μεγάλο μας τσίρκο

 Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος
Τραγούδι: Νίκος Ξυλούρης
Στίχοι: Ι. Καμπανέλλης
Διεύθυνση ορχήστρας και χορωδίας: Σταύρος Ξαρχάκος

Συμμετέχουν: Τζένη Καρέζη, Κώστας Καζάκος, Τίμος Περλέγκας, Στέλιος Κωνσταντόπουλος, Νίκος Κούρος, Χρήστος Χαλαβρούζος, Διονύσης Παπαγιαννόπουλος, Νίκος Δημητράτος

 

20 Χρόνια από το θάνατο του Μάνου Χατζιδάκι

Ο νεοναζισμός δεν είναι οι άλλοι.

Στις 22 Φεβρουαρίου του 1993, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, ο Μάνος Χατζιδάκις διηύθυνε για τελευταία φορά την Ορχήστρα των Χρωμάτων που ο ίδιος ίδρυσε το 1989, σε μια συναυλία με τίτλο «Διαμαρτυρία κατά του Νεοναζισμού». Tο πρόγραμμα περιελάμβανε έργα των Kurt Julian Weill, Franz Liszt και Béla Bartók, ενώ σολίστ ήταν ο Oύγγρος πιανίστας György Sandor.
Το έντυπο πρόγραμμα εκείνης της συναυλίας, η οποία σύμφωνα και με το δελτίο τύπου ήταν αφιερωμένη «με φανατισμό εναντίον του νεοναζισμού, που ξαναγεννιέται στη χώρα μας και σε άλλα μέρη της Ευρώπης», εκτός από υλικό εφημερίδων της εποχής περιελάμβανε και ένα κείμενο με σκέψεις του συνθέτη περί νεοναζισμού. Δημοσιεύτηκε μάλιστα και στην Ελευθεροτυπία σε μια προσπάθεια ευαισθητοποίησης του κόσμου.

"Ο νεοναζισμός, ο φασισμός, ο ρατσισμός και κάθε αντικοινωνικό και αντιανθρώπινο φαινόμενο συμπεριφοράς δεν προέρχεται από ιδεολογία, δεν περιέχει ιδεολογία, δεν συνθέτει ιδεολογία. Είναι η μεγεθυμένη έκφραση-εκδήλωση του κτήνους που περιέχουμε μέσα μας χωρίς εμπόδιο στην ανάπτυξή του, όταν κοινωνικές ή πολιτικές συγκυρίες συντελούν, βοηθούν, ενυσχύουν τη βάρβαρη και αντιανθρώπινη παρουσία του. Πηγή: www.lifo.gr

παιδεία όλα αυτά δημιουργούν ένα κατάλληλο έδαφος για να ανθίσει ο εγωκεντρισμός η εγωπάθεια, η κενότητα και φυσικά κάθε κτηνώδες ένστιχτο στο εσωτερικό τους. Πηγή: www.lifo.gr

“Ο Νεοναζισμός, ο φασισμός, ο ρατσισμός και κάθε αντικοινωνικό και αντιανθρώπινο φαινόμενο συμπεριφοράς δεν προέρχεται από ιδεολογία, δεν περιέχει ιδεολογία, δεν συνθέτει ιδεολογία.

Είναι η μεγεθυμένη έκφραση – εκδήλωση του κτήνους που περιέχουμε μέσα μας χωρίς εμπόδιο στην ανάπτυξή του, όταν κοινωνικές ή πολιτικές συγκυρίες συντελούν, βοηθούν, ενισχύουν τη βάρβαρη και αντιανθρώπινη παρουσία του.

Η μόνη αντιβίωση για την καταπολέμηση του κτήνους που περιέχουμε είναι η Παιδεία. Η αληθινή παιδεία. Και όχι η ανεύθυνη εκπαίδευση και η πληροφορία χωρίς κρίση και χωρίς ανήσυχη αμφισβητούμενη συμπερασματολογία. Η παιδεία που δεν εφησυχάζει ούτε δημιουργεί αυταρέσκεια στον σπουδάζοντα, αλλά πολλαπλασιάζει τα ερωτήματα και την ανασφάλεια. Όμως μια τέτοια παιδεία δεν ευνοείται από τις πολιτικές παρατάξεις και από όλες τις κυβερνήσεις, διότι κατασκευάζει ελεύθερους και ανυπότακτους πολίτες, μη χρήσιμους για το ευτελές παιχνίδι των κομμάτων και της πολιτικής. Κι αποτελεί πολιτική «παράδοση» η πεποίθηση πως τα κτήνη, με κατάλληλη τακτική και αντιμετώπιση, καθοδηγούνται, τιθασεύονται.

Ενώ τα πουλιά… Για τα πουλιά, μόνον οι δολοφόνοι, οι άθλιοι κυνηγοί αρμόζουν, με τις «ευγενικές παντός έθνους παραδόσεις».

Κι είναι φορές που το κτήνος πολλαπλασιαζόμενο κάτω από συγκυρίες και με τη μορφή «λαϊκών αιτημάτων και διεκδικήσεων», σχηματίζει φαινόμενα λοιμώδους νόσου, που προσβάλλει μεγάλες ανθρώπινες μάζες και επιβάλλει θανατηφόρες επιδημίες.

Πρόσφατη περίπτωση ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος. Μόνο που ο πόλεμος αυτός μας δημιούργησε για ένα διάστημα μιαν αρκετά μεγάλη πλάνη, μια ψευδαίσθηση. Πιστέψαμε όλοι μας πως σ” αυτό τον πόλεμο η δημοκρατία πολέμησε τον φασισμό και τον ενίκησε. Σκεφθείτε: η «Δημοκρατία», εμείς με τον Μεταξά κυβερνήτη, και σύμμαχο τον Στάλιν, πολεμήσαμε τον Ναζισμό, σαν ιδεολογία άσχετη με μας τους ίδιους και τον …νικήσαμε. Τι ουτοπία και τι θράσος. Αγνοώντας πως απαλλαγμένοι από την ευθύνη του κτηνώδους μέρους του εαυτού μας και τοποθετώντας το σε μια άλλη εθνότητα, υποταγμένη ολοκληρωτικά σ” αυτό, δεν νικούσαμε κανένα φασισμό αλλά απλώς μιαν άλλη εθνότητα επικίνδυνη, που επιθυμούσε να μας υποτάξει.

Ένας πόλεμος σαν τόσους άλλους από επικίνδυνους ανοήτους, σε άλλους ανοήτους, περιστασιακά ακίνδυνους. Και φυσικά, όλα τα περί «Ελευθερίας», «Δημοκρατίας», και «λίκνων πνευματικών και μη», άξια για τις απαίδευτες στήλες των εφημερίδων και τους αφελείς αναγνώστες. Ποτέ δεν θα νικήσει η Ελευθερία, αφού την στηρίζουν και τη μεταφέρουν άνθρωποι, που εννοούν να μεταβιβάζουν τις δικές τους ευθύνες στους άλλους. (Κάτι σαν την ηθική των γερόντων χριστιανών. Το καλό και το κακό έξω από μας. Στον Χριστό και στο διάβολο. Κι ένας Θεός που συγχωρεί τις αδυναμίες μας, εφ” όσον κι όταν τον θυμηθούμε, μες στην ανευθυνότητα του βίου μας. Επιδιώκοντας πάντα να εξασφαλίσουμε τη μετά θάνατον εξακολουθητική παρουσία μας. Αδυνατώντας να συλλάβουμε την έννοια της απουσίας μας. Το ότι μπορεί να υπάρχει ο κόσμος δίχως εμάς και δίχως τον Καντιώτη τον Φλωρίνης).

Δεν θέλω να επεκταθώ. Φοβάμαι πως δεν έχω τα εφόδια για μια θεωρητική ανάπτυξη, ούτε την κατάλληλη γλώσσα για τις απαιτήσεις του όλου θέματος. Όμως το θέμα με καίει. Και πριν πολλά χρόνια επιχείρησα να το αποσαφηνίσω μέσα μου. Σήμερα ξέρω πως διέβλεπα με την ευαισθησία μου τις εξελίξεις και την επανεμφάνιση του τέρατος. Και δεν εννοούσα να συνηθίσω την ολοένα αυξανόμενη παρουσία του. Πάντα εννοώ να τρομάζω.

Ο νεοναζισμός δεν είναι οι άλλοι. Είναι οι μισητοί δολοφόνοι, που βρίσκουν όμως κατανόηση από τις διωκτικές αρχές λόγω μιας περίεργης αλλά όχι και ανεξήγητης συγγενικής ομοιότητος. Είναι εκείνοι που τους έχουν συνηθίσει οι αρχές και οι κυβερνήσεις, σαν μια πολιτική προέκτασή τους ή σαν μια επιτρεπτή αντίθεση, δίχως ιδιαίτερη σημασία που να προκαλεί ανησυχία. (Τελευταία διάβασα πως στην Πάτρα, απέναντι από το αστυνομικό τμήμα, άνοιξε τα γραφεία του ένα νεοναζιστικό κόμμα. Καμμιά ανησυχία, ούτε για τους φασίστες, ούτε για τους αστυνόμους. Φυσικά ούτε και για τους περιοίκους).

Ο εθνικισμός είναι και αυτός Νεοναζισμός. Τα κουρεμένα κεφάλια των στρατιωτών, έστω και παρά την θέλησή τους, ευνοούν την έξοδο της σκέψης και της κρίσης, ώστε να υποτάσσονται και να γίνονται κατάλληλοι για την αποδοχή διαταγών και κατευθύνσεων προς κάποιο θάνατο. Δικό τους ή των άλλων.

Η εμπειρία μου διδάσκει πως η αληθινή σκέψη, ο προβληματισμός οφείλει κάπου να σταματά. Δεν συμφέρει. Γι” αυτό και σταματά. Ο ερασιτεχνισμός μου στην επικέντρωση κι ανάπτυξη του θέματος, κινδυνεύει να γίνει ευάλωτος από τους εχθρούς. Όμως οφείλω να διακηρύξω το πάθος μου για μια πραγματική κι απρόσκοπτη ανθρώπινη ελευθερία.

Ο φασισμός στις μέρες μας φανερώνεται με δύο μορφές. Ή προκλητικός, με το πρόσχημα αντιδράσεως σε πολιτικά ή κοινωνικά γεγονότα, που δεν ευνοούν την περίπτωσή τους, ή παθητικός μες στον οποίο κυριαρχεί ο φόβος για ό,τι συμβαίνει γύρω μας. Ανοχή και παθητικότητα λοιπόν. Κι έτσι εδραιώνεται η πρόκληση. Με την ανοχή των πολλών. Προτιμότερος ο αργός και σιωπηλός θάνατος από την αντίδραση του ζωντανού κι ευαίσθητου οργανισμού που περιέχουμε.

Το φάντασμα του κτήνους παρουσιάζεται ιδιαιτέρως έντονα στους νέους. Εκεί επιδρά και το marketing. Η επιρροή από τα Μ.Μ.Ε. ενός τρόπου ζωής που ευνοεί το εμπόριο. Κι όπως η εμπορία των ναρκωτικών ευνοεί τη διάδοσή τους στους νέους, έτσι και η μουσική, οι ιδέες, ο χορός και όσα σχετίζονται με τον τρόπο ζωής τους έχουν δημιουργήσει βιομηχανία με τεράστια και αφάνταστα οικονομικά ενδιαφέροντα.

Και μη βρίσκοντας αντίσταση από μια στέρεη παιδεία όλα αυτά δημιουργούν ένα κατάλληλο έδαφος για να ανθίσει ο εγωκεντρισμός, η εγωπάθεια, η κενότητα και φυσικά κάθε κτηνώδες ένστιχτο στο εσωτερικό τους. Προσέξτε τον χορό τους με τις ομοιόμορφες στρατιωτικές κινήσεις, μακρά από κάθε διάθεση επαφής και επικοινωνίας. Το τραγούδι τους με τις συνθηματικές επαναλαμβανόμενες λέξεις, η απουσία του βιβλίου και της σκέψης από την συμπεριφορά τους και ο στόχος για μια άνετη σταδιοδρομία κέρδους και εύκολης επιτυχίας.

Βιώνουμε μέρα με τη μέρα περισσότερο το τμήμα του εαυτού μας – που ή φοβάται ή δεν σκέφτεται, επιδιώκοντας όσο γίνεται περισσότερα οφέλη. Ώσπου να βρεθεί ο κατάλληλος «αρχηγός» που θα ηγηθεί αυτού του κατάπτυστου περιεχομένου μας. Και τότε θα “ναι αργά για ν” αντιδράσουμε.

Ο Νεοναζισμός είμαστε εσείς κι εμείς – όπως στη γνωστή παράσταση του Πιραντέλο. Είμαστε εσείς, εμείς και τα παιδιά σας. Δεχόμαστε νάμαστε απάνθρωποι μπρος στους φορείς του AIDS, από άγνοια, αλλά και τόσο «ανθρώπινοι» και συγκαταβατικοί μπροστά στα ανθρωποειδή ερπετά του Φασισμού, πάλι από άγνοια, αλλά κι από φόβο κι από συνήθεια.

Και το Κακό ελλοχεύει, χωρίς προφύλαξη, χωρίς ντροπή. Ο Νεοναζισμός δεν είναι θεωρία, σκέψη και αναρχία. Είναι μια παράσταση. Εσείς κι εμείς. Και πρωταγωνιστής είναι ο Θάνατος.”

Φωτογραφίες της Παλιάς Αθήνας - 1931

ΟΤΑΝ ΕΦΤΙΑΧΝΑΝ ΤΟΝ ΑΓΝ.ΣΤΡΑΤΙΩΤΗ

 http://el.wikipedia.org

 

Περισσότερες φωτογραφίες >>>   ΕΔΩ

Tetris 30α γενέθλια * 6/6/84

Το 1984 ο Ρώσος Alexey Pajitnov εφηύρε το πιο διάσημο παιχνίδι όλων των εποχών, 

την περίοδο που εργαζόταν για τη Σοβιετική Ακαδημία Επιστημών στη Μόσχα. 

Το 1989 έγινε ιδιαίτερα δημοφιλές όταν η Nintendo το ενσωμάτωσε στο Game Boy, 

πουλώντας συνολικά 33 εκατομμύρια αντίγραφα 

και στα επόμενα 10 χρόνια το Tetris έφτασε σε κάθε υπολογιστή ή arcade μηχάνημα.

Από τότε το Tetris έχει καταλάβει μια θέση στα πιο ιστορικά παιχνίδια

 και έχει "κατέβει" συνολικά 425 εκατομμύρια φορές για φορητές συσκευές.

Παρ'όλα αυτά ο Pajitnov δεν είδε τους κόπους του να ανταμείβονται, 

παρά μόνο μετά το 1996 όπου και του καταχωρήθηκαν επισήμως τα δικαιώματα, 

με τον ίδιο να δηλώνει πως δε φανταζόταν ποτέ πως θα γίνει τόσο πετυχημένο.

Wembley. Τελικός 1971 *** AJAX - ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ

Τελικός Κυπέλλου Πρωταθλητριών 1971

Σαν σήμερα, στις 2 Ιουνίου του 1971, ο Παναθηναϊκός του Φέρεντς Πούσκας έγινε η πρώτη ελληνική ομάδα που έφτασε σε τελικό ευρωπαϊκού κυπέλλου. Ωστόσο,ο Ajax ήταν πολύ πιο ισχυρός και κέρδισε τον αγώνα με 2-0.

 

 

Οι πρώτες βουλευτικές εκλογές στην Ελλάδα που ψηφίζουν και οι γυναίκες.

Ημέρα εκλογών στο καφενείο Ζαχαράτου, Αθήνα, Φεβρουάριος 1956. 

Οι πρώτες βουλευτικές εκλογές στην Ελλάδα που ψηφίζουν και οι γυναίκες.

Φωτογραφία Δημήτρη Χαρισιάδη
Φωτογραφικά Αρχεία Μουσείου Μπενάκη

 

Μαυρογιαλούρος ...Θα σας εξαφανίσωμεν...

Υπάρχει και φιλότιμο είναι ο τίτλος ελληνικής κωμωδίας 

της Φίνος Φιλμ του 1965 

σε σκηνοθεσία Αλέκου Σακελλάριου, 

με πρωταγωνιστή το Λάμπρο Κωνσταντάρα.

ΛΑΕ ΜΗΝ ΣΦΙΞΕΙΣ ΑΛΛΟ ΤΟ ΖΩΝΑΡΙ

Απο   "Το Μεγάλο Μας Τσίρκο", 1974.

Στίχοι: Ιάκωβος Καμπανέλλης, 

Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος, Ερμηνεία: Νίκος Ξυλούρης & Τζένη Καρέζη,

Λαέ μη σφίξεις άλλο το ζωνάρι,
μην έχεις πια την πείνα για καμάρι.
Οι αγώνες πούχεις κάνει δεν φελάνε
το αίμα το χυμένο αν δεν ξοφλάνε.
Λαέ μη σφίξεις άλλο το ζωνάρι,
η πείνα το καμάρι είναι του κιοτή,
του σκλάβου που του μέλλει να θαφτεί.

'' Ο παραμυθάς '' - ΧΡΗΣΤΑΚΗΣ

Στίχοι : Φ. Μιχαλάτος
Μουσική : Γ. Μουζάκης
Πρώτη εκτέλεση : Χρηστάκης

LP - Οι επιτυχίες μου (1976)

Μ' έριξες στο παραμύθι
σα να ήμουν κουτορνίθι
Και τη μάσησα μαστίχα
κι έχασα ότι κι αν είχα.

Σε βαρέθηκα και σπάσε
και τα ''μου 'πες-σου 'πα'' άσε
Όλο θα.. και θα.. και θα..
σπάσε βρε παραμυθά

Γκόρτσος

Από την ταινία «Τζένη, Τζένη» (κωμωδία του 1966),
την οποία σκηνοθέτησε ο Ντίνος Δημόπουλος.
Σενάριο: Κώστας Πρετεντέρης, Ασημάκης Γιαλαμάς
Μουσική:Κώστας Καπνίσης
με τους Τζένη Καρέζη / Ανδρέα Μπάρκουλη /
Διονύση Παπαγιαννόπουλο / Λάμπρο Κωνσταντάρα /
 Δημήτρη Καλλυβωκά /Ελένη Ζαφειρίου ...

Στράτος Διονυσίου

Ο μεγάλος λαϊκός τραγουδιστής, Στράτος Διονυσίου,

σαν σήμερα πριν από 23 χρόνια (1990) άφηνε την τελευταία του πνοή.

Εντελώς ξαφνικά, έπειτα από καρδιακό επεισόδιο.

Ήταν μόλις 55 χρόνων.

Αλέκος Παναγούλης

Ο Αλέξανδρος Παναγούλης (2 Ιουλίου 1939 – 1 Μαΐου 1976) υπήρξε πολιτικός και ποιητής. Δραστηριοποιήθηκε στον αγώνα κατά της Δικτατορίας της Χούντας των Συνταγματαρχών (1967-1974). Παγκόσμια γνωστός, ιδιαίτερα για την θαρραλέα του πράξη, την απόπειρα δολοφονίας του δικτάτορα Γ. Παπαδόπουλου στις 13 Αυγούστου 1968, αλλά και για την αντοχή του στα βασανιστήρια που ακολούθησαν. Στην μεταπολίτευση εκλέχθηκε βουλευτής με την Ένωση Κέντρου (Ε.Κ.).


Σκοτώνεται την πρωτομαγιά του 1976 σε ηλικία 36 ετών 
κατόπιν τροχαίου ατυχήματος στην λεωφόρο Βουλιαγμένης 
 (το αυτοκίνητό του πήγε και έπεσε σε υπόγειο κατάστημα 
επί της λεωφόρου κάθετα στην πορεία), 
λίγες μέρες πριν την αποκάλυψη των φακέλων σχετικά 
 με τα όργανα ασφαλείας της Χούντας (Φάκελος ΕΣΑ).
Η αποκάλυψη των φακέλων, 
που δεν έλαβε χώρα ποτέ, λέγεται ότι περιείχε αδιαμφισβήτητες αποδείξεις 
εις βάρος ορισμένων πολιτικών που συνεργάστηκαν με την χούντα. 
Κατά πολλούς, το τροχαίο ατύχημα είχε στηθεί 
για να θέσει τον Αλέξανδρο Παναγούλη εκτός μάχης 
και να εξαφανίσει τις αποδείξεις που είχε υπό την κατοχή του. 
Δεν έχει παρουσιαστεί ωστόσο μέχρι σήμερα κανένα τεκμήριο 
για όλες αυτές τις εικασίες.