Συμπληρώνονται σήμερα 69 χρόνια από τις 12 Οκτωβρίου του 1944,την πιο
χαρούμενη Πέμπτη μετά από σχεδόν 3,5
χρόνια σκότους,πόνου,κακουχιών,θηριωδιών,ποταμών αίματος αλλά και
αγώνων ενός υπόδουλου ελληνικού έθνους για την ελευθερία του.
Σαν σήμερα τα γερμανικά στρατεύματα αποχώρησαν από την πρωτεύουσα της Ελλάδος και μαζί τους αποχώρησε από τον Ιερό Βράχο της Ακροπόλεως η ναζιστική σημαία που βεβήλωνε από τις 27 Απριλίου του 1941 με την παρουσία της όχι μόνο την Ακρόπολη και τον αττικό ουρανό αλλά και τις ψυχές των υποδούλων Αθηναίων.
Η αποχώρηση των Γερμανών ξεκίνησε από τις 6:30 το πρωί ενώ μέχρι τις 8 είχαν απομείνει ελάχιστοι γερμανοί στρατιώτες στην πόλη που αποχώρησαν και αυτοί αφού πρώτα κατέθεσαν στεφάνι στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη,με σκοπό να παρουσιάσουν τον ''ιπποτικό χαρακτήρα'' τους.
Ο λαός της Αθήνας,υπό τον χαρμόσυνο ήχο των καμπάνων των εκκλησιών ξεχύθηκε στους δρόμους πανηγυρίζοντας ξέφρενα την ελευθερία του.Πλήθος κόσμου κρατώντας ελληνικές και συμμαχικές σημαίες καθώς και πλακάτ των αντιστασιακών οργανώσεων (τη μερίδα του λέοντος έλαβε ο ΕΑΜ-ΕΛΑΣ και οι οργανώσεις του ενώ υπήρχαν και πλακάτ οργανώσεων όπως ο ΕΔΕΣ,η ΠΕΑΝ κλπ) έψελνε τον εθνικό ύμνο και το Χριστός Ανέστη ενώ αργότερα ακολούθησαν τραγούδια και χοροί.
Η ταινία καταγράφει τις πρώτες μέρες της απελευθέρωσης της Ελλάδας από τους Γερμανούς.
Οι λόγοι που δεν βρήκε ποτέ το δρόμο της προς τις αίθουσες είναι σίγουρα πολιτικοί. Η ταινία έχει καθαρά φιλο-εαμικό προσανατολισμό. Μετά όμως την αποχώρηση των Γερμανών (στα μέσα Οκτωβρίου του 1944) ακολούθησε μια πολύ ταραγμένη περίοδος, που κορυφώθηκε με τη Μάχη της Αθήνας (τον Δεκέμβρη του 1944, γνωστή και ως Δεκεμβριανά) και την έναρξη του μεγάλου διωγμού των αριστερών. Έτσι, έμεινε στα αζήτητα.
Κατά περιόδους κομμάτια της χρησιμοποιήθηκαν σε διάφορες ταινίες. Ποτέ αυτούσια και με το σπηκάζ της εποχής, όμως.
Την ανακάλυψε πολλές δεκαετίες αργότερα σε αρχεία του εξωτερικού, ο Ροβήρος Μανθούλης όταν ετοίμαζε το 1997 το ντοκιμαντέρ "Ο Ελληνικός Εμφύλιος Πόλεμος". Η ταινία του Φίνου στην πρωτότυπη μορφή της εντάχθηκε ολόκληρη στο ντοκιμαντέρ του Ροβήρου Μανθούλη "Βίοι Παράληλλοι του Εμφυλίου" του 1999 που είναι η εξάωρη εκδοχή του Εμφυλίου Πολέμου. Με αυτό τον τρόπο προβλήθηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα.
Σαν σήμερα τα γερμανικά στρατεύματα αποχώρησαν από την πρωτεύουσα της Ελλάδος και μαζί τους αποχώρησε από τον Ιερό Βράχο της Ακροπόλεως η ναζιστική σημαία που βεβήλωνε από τις 27 Απριλίου του 1941 με την παρουσία της όχι μόνο την Ακρόπολη και τον αττικό ουρανό αλλά και τις ψυχές των υποδούλων Αθηναίων.
Η αποχώρηση των Γερμανών ξεκίνησε από τις 6:30 το πρωί ενώ μέχρι τις 8 είχαν απομείνει ελάχιστοι γερμανοί στρατιώτες στην πόλη που αποχώρησαν και αυτοί αφού πρώτα κατέθεσαν στεφάνι στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη,με σκοπό να παρουσιάσουν τον ''ιπποτικό χαρακτήρα'' τους.
Ο λαός της Αθήνας,υπό τον χαρμόσυνο ήχο των καμπάνων των εκκλησιών ξεχύθηκε στους δρόμους πανηγυρίζοντας ξέφρενα την ελευθερία του.Πλήθος κόσμου κρατώντας ελληνικές και συμμαχικές σημαίες καθώς και πλακάτ των αντιστασιακών οργανώσεων (τη μερίδα του λέοντος έλαβε ο ΕΑΜ-ΕΛΑΣ και οι οργανώσεις του ενώ υπήρχαν και πλακάτ οργανώσεων όπως ο ΕΔΕΣ,η ΠΕΑΝ κλπ) έψελνε τον εθνικό ύμνο και το Χριστός Ανέστη ενώ αργότερα ακολούθησαν τραγούδια και χοροί.
Πρόκειται για το απόσπασμα που έχει διασωθεί από την "χαμένη" ταινία επικαίρων του Φιλοποίμενος Φίνου για το τέλος της ναζιστικής Κατοχής στην Αθήνα του 1944 αλλά που όμως δεν προβλήθηκε ποτέ στην Ελλάδα.
Η ταινία καταγράφει τις πρώτες μέρες της απελευθέρωσης της Ελλάδας από τους Γερμανούς.
Οι λόγοι που δεν βρήκε ποτέ το δρόμο της προς τις αίθουσες είναι σίγουρα πολιτικοί. Η ταινία έχει καθαρά φιλο-εαμικό προσανατολισμό. Μετά όμως την αποχώρηση των Γερμανών (στα μέσα Οκτωβρίου του 1944) ακολούθησε μια πολύ ταραγμένη περίοδος, που κορυφώθηκε με τη Μάχη της Αθήνας (τον Δεκέμβρη του 1944, γνωστή και ως Δεκεμβριανά) και την έναρξη του μεγάλου διωγμού των αριστερών. Έτσι, έμεινε στα αζήτητα.
Κατά περιόδους κομμάτια της χρησιμοποιήθηκαν σε διάφορες ταινίες. Ποτέ αυτούσια και με το σπηκάζ της εποχής, όμως.
Την ανακάλυψε πολλές δεκαετίες αργότερα σε αρχεία του εξωτερικού, ο Ροβήρος Μανθούλης όταν ετοίμαζε το 1997 το ντοκιμαντέρ "Ο Ελληνικός Εμφύλιος Πόλεμος". Η ταινία του Φίνου στην πρωτότυπη μορφή της εντάχθηκε ολόκληρη στο ντοκιμαντέρ του Ροβήρου Μανθούλη "Βίοι Παράληλλοι του Εμφυλίου" του 1999 που είναι η εξάωρη εκδοχή του Εμφυλίου Πολέμου. Με αυτό τον τρόπο προβλήθηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα.
