Μια σειρά από υλικό, σπάνιο και σημαντικό συναντώ καθημερινά στο διαδίκτυο. Τα video οδηγούν στον δημιουργό τους όπως αυτός εμφανίζεται και υπογράφει. Οι αναρτήσεις εδώ λειτουργούν πολλαπλασιαστικά και προφανώς με εκτίμηση στους δημιουργούς του υλικού που το βρήκαν, το επεξεργάστηκαν και το δημοσίευσαν. Η απόσυρση των video από τον δημιουργό τους προφανώς θα έχει το αντίκτυπο του και εδώ με κενή ανάρτηση. Καλή πλοήγηση.
Aπό τα Ψηλαλώνια της Πάτρας στην κορυφή του ελληνικού τραγουδιού.
Μία από τις σημαντικότερες φωνές του λαϊκού τραγουδιού, η Πολύ Πάνου,
«σώπασε» για πάντα σε ηλικία 73 ετών, σήμερα, ενώ το τελευταίο διάστημα
νοσηλευόταν σε ιδιωτικό νοσοκομείο της Αθήνας, καθώς αντιμετώπιζε σοβαρά
προβλήματα υγείας.
Η Πόλυ Πάνου είναι μια ολόκληρη ιστορία του ελληνικού λαϊκού τραγουδιού.
Μια ιστορία βιωμένη βαθιά από μια τραγουδίστρια που μετέφερε στην
ερμηνεία της, τα βιώματά της, την ιδιοσυγκρασία της αλλά και την θέλησή
της να κάνει αυτό που αγαπά.
Γεννήθηκε στις 28 Οκτωβρίου του 1940. Τη γενέθλια ημέρα αυτή.
Χρειάστηκαν μόνο δέκα χρόνια για να ανέβει στο πάλκο. Κοριτσάκι πράμα,
σε ηλικία 10 ετών παίρνει μέρος σε έναν διαγωνισμό. Στην Πάτρα φυσικά.
Εμφανιζόταν ο Σταύρος Τζουανάκος και η Πόλυ Πάνου τραγούδησε το
«Συλβάνα, Συλβάνα μου τρελή πεθαίνω για ένα σου φιλί». Πήρε το πρώτο
βραβείο ανάμεσα σε 260 παιδιά. Ενα χρόνο μετά πήρε ένα ακόμη... βραβείο
την φορά αυτή από τον Γρηγόρη Μπιθικώτση.
Ο τελευταίος είχε επισκεφθεί την Πάτρα, το 1951 με την λαϊκή του
ορχήστρα. Είχε μαζί του την Εβελίνα,την τραγουδίστρια της κομπανίας.
Τσακώθηκαν όμως και έφυγε και φυσικά έπρεπε παρόλο που δεν ήταν εύκολο
να βρει άλλη. Τι σου είναι η ζωή όμως καμιά φορά. Ο sir όποτε
επισκεπτόταν την Πάτρα πήγαινε σε συγκεκριμένο κουρείο, κοντά στο σπίτι
της Πόλυς. Ο κουρέας φίλος του Γρηγόρη Μπιθικώτση του μίλησε για την
μικρούλα που έχει καλή φωνή και ο τραγουδιστής πήγε σπίτι της να την
βρεί. Εκείνη όμως ήταν στο σχολείο. Ο Γρηγόρης περίμενε, η μητέρα της
του επέτρεψε να την περιμένει άλλωστε. Και κάποια στιγμή βλέπει ένα
μικρό παιδί, ψηλό, αδύνατο, καχεκτικό με σοσόνι και σχολική τσάντα να
περνάει το κατώφλι της πόρτας. Η πρώτη του εντύπωση δεν θα ήταν και η
καλύτερη. Η δεύτερη όμως τα άλλαξε όλα. Του τραγούδησε δύο κομμάτια του
Τζουανάκου. Ο Μπιθικώτσης, την βάφτισε Πόλυ Πάνου (Πολυτιμή Κολιοπάνου)
και γυρνώντας στην μητέρα της της λέει, «έχεις ένα παιδί που έχει χρυσό λαρύγγι και θα σώσει την οικογένειά σου. Θα μου την δώσεις να την πάρω στο κέντρο που τραγουδάω;»,
Με τα πολλά την έπεισε την μάνα της, έραψε και δύο φορεματάκια και το
«παιδί θαύμα» εμφανίζεται με απόλυτη επιτυχία στο μαγαζί. Πατημένο
πήγαινε...
Ακολούθησε περιοδεία στο Αγρίνιο με την ίδια επιτυχία, επιστροφή στην
Πάτρα και βαλίτσες για Αθήνα. Οχι τόσο εύκολα αλλά ανάγκα και η μάνα
πείθεται. Μάνα και κόρη στην πρωτεύουσα, φιλοξενούνται στο σπίτι του
Γρηγόρη επί έξι μήνες και κάπου εκεί, τον Σεπτέμβριο του 1952 περνάει
την πόρτα της Κολούμπια. Ιεροεξεταστής ο Μηλιόπουλος, που είχε διώξει
τον Καζαντζίδη επειδή μιμόταν (στην αρχή) τον Τσαουσάκη και δεν του
άρεσε. Την Πόλυ Πάνου δεν την έδιωξε αλλά και την βάφτισε και αυτός, ως
την «Βέμπο του λαϊκού τραγουδιού».
Η πορεία της με τον Γρηγόρη Μπιθικώτση σε αυτά τα πρώτα βήματά της είναι
άρηκτα δεμένη. Το πρώτη της τραγούδι ήταν το «Πήρα την στράτα την
κακιά» σε μουσική του Γρηγόρη. Κυκλοφόρησε σε δίσκο των 78 στροφών. Δεν
έγινε όμως μεγάλη επιτυχία. Οι πρώτες μεγάλες επιτυχίες ήταν το «Ένα
σφάλμα έκανα», το «Δαχτυλίδι», «Τα αδέρφια δε χωρίζουνε», «Να πας να
πεις της μάνας μου»...
Με αφορμή τη συμπλήρωση 36 χρόνων από την επέτειο του θανάτου της Μαρίας Κάλλας (16 Σεπτεμβρίου 1977), η Εθνική Λυρική Σκηνή τίμησε τη μνήμη της σπουδαία υψίφωνου.
«Έφυγε» από τη ζωή ύστερα από μακροχρόνια μάχη με τον καρκίνο,
η
ηθοποιός, σκηνοθέτις και συγγραφέας,
Κίττυ Αρσένη,
γνωστή επίσης για την
αντιδικτατορική της δράση.
Η Κίττυ Αρσένη γεννήθηκε στο Αργοστόλι.
Μετά την αποφοίτησή της από τη
Δραματική Σχολή του Καρόλου Κουν,
έπαιξε στα περισσότερα θέατρα της
Αθήνας.
Το καλοκαίρι του 1967 συνελήφθη, βασανίστηκε και
καταδικάστηκε
ως μέλος του Πατριωτικού Μετώπου σε πολυετή φυλάκιση από
τη χούντα.
Έναν χρόνο αργότερα, μετά την αμνηστία,
έφυγε από την Ελλάδα
και κατέθεσε ως μάρτυς στο Συμβούλιο της Ευρώπης.
Μετά τη δικτατορία
επέστρεψε στην Ελλάδα,
όπου έπαιξε και σκηνοθέτησε σε πολλά θέατρα της
πρωτεύουσας.
Υπήρξε γενική γραμματέας του Συλλόγου Ελλήνων
Ηθοποιών,
μέλος της Κεντρικής Επιτροπής της Ελληνικής Αριστεράς,
μέλος
της Καλλιτεχνικής Επιτροπής του Εθνικού Θεάτρου,
ενώ από τα πιο γνωστά
της έργα είναι το βιβλίο «Μπουμπουλίνας 18»,
στο οποίο διηγείται,
αυτοβιογραφικά, την περιπέτειά της
στα κρατητήρια της Γενικής Ασφάλειας
στην ομώνυμη οδό, το 1967.
Η κηδεία της θα γίνει την Τρίτη, 17 Σεπτεμβρίου, στις 17:30 στο κοιμητήριο Αμαρουσίου.
Ο Σαλβαδόρ Αγιέντε, (Salvador Allende Gossens, 1908-1973) ήταν πολιτικός και πρώτος μαρξιστής Πρόεδρος της Χιλής την περίοδο 1970-1973.
ο Αγιέντε είθελε να κρατικοποιήσει τα μεταλλεία χαλκού
(τα οποία ανήκαν σε Αμερικάνους ιδιώτες) και έπρεπε να ανατραπεί. Έτσι, ο Νίξον (πρόεδρος των ΗΠΑ) ορκίζεται να ανατρέψει τον Αγιέντε. Το έργο αυτό το αναθέτει στην C.I.A και οργανωτής του πραξικοπήματος επιλέγεται ο Χένρι Κίσινγκερ. (Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ)
Την Τρίτη, 11 Σεπτεμβρίου 1973
γίνεται συγχρονισμένη επίθεση από ξηρά και αέρα στο προεδρικό μέγαρο. Η
δημοκρατία καταλύεται και στην εξουσία ανεβαίνει ο στρατηγός Πινοσέτ.
Η Χιλή το 2011 υπολόγισε πως πάνω από 40.000 άνθρωποι σκοτώθηκαν,
βασανίστηκαν και φυλακίστηκαν κατά την χούντα του Πινοσέτ που διήρκεσε
από το 1973 έως το 1990.
Επεισοδιακή ήταν η έναρξη της ημέρας μνήμης (χθες) για την επέτειο των 40 ετών
από το πραξικόπημα του στρατηγού Αουγκούστο Πινοτσέτ, που ανέτρεψε τον
δημοκρατικά εκλεγμένο πρόεδρο Σαλβαδόρ Αλιέντε, καθώς σημειώθηκαν
εκτεταμένα επεισόδια και πραγματοποιήθηκαν πολλές συλλήψεις, ανακοίνωσε
σήμερα η αστυνομία.
Το ρόλο της μουσικής κατά τη διάρκεια των βασανιστηρίων των κρατουμένων του καθεστώτος του Χιλιανού δικτάτορα Αουγκούστο Πινοσέτ
μελετάει μια νέα έρευνα του πανεπιστημίου του Μάντσεστερ στη Βρετανία.
Οι υπηρεσίες ασφαλείας του χουντικού καθεστώτος είχαν ανακαλύψει το
τέλειο μέσο βασανισμού των κρατουμένων ώστε να τους αποσπούν κάθε
ομολογία και πληροφορία που χρειαζόταν: επέβαλαν στους κρατούμενους να
ακούν επί ημέρες και όλο το 24ωρο τραγούδια δημοφιλών καλλιτεχνών στη
διαπασών, κάτι που σύμφωνα με τους επιστήμονες προκαλεί ανεπανόρθωτη
σωματική και ψυχολογική βλάβη.
Στις 11 Σεπτεμβρίου 2001, εκδηλώθηκαν επιθέσεις εναντίον στόχων στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Σε τέσσερα πολιτικά αεροσκάφη εκδηλώθηκε αεροπειρατεία, και τα τρία από αυτά οδηγήθηκαν από τους αεροπειρατές και προσέκρουσαν στους Δίδυμους Πύργους του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου και το Πεντάγωνο,
ενώ το τέταρτο συνετρίβη σε ανοικτό χώρο.
Οι Δίδυμοι Πύργοι κατέρρευσαν
λίγη ώρα μετά τις συγκρούσεις των αεροσκαφών επάνω τους, προκαλώντας
χιλιάδες απώλειες: εκτός των 19 αεροπειρατών, συνολικά από τις
επιθέσεις, 2973 άνθρωποι έχασαν την ζωή τους και 24 μένουν αγνοούμενοι.